Iets uit/ over deze gedichtenbundel.
' "Een keuze uit de gedichten" van Guillaume van der Graft verscheen in 1964. Sindsdien is er geen nieuwe bundel poëzie meer onder die naam gepubliceerd.
Wel kwamen er liederen uit en essays en allerlei werk dat de predikant Willem Barnard deed verschijnen.
Voorin deze nieuwe bundel staan nu de "echte naam" en het pseudoniem naast elkaar. De dichter heeft de huid van zijn schuilnaam afgestroopt. Wat dat voor hemzelf ook betekent, in elk geval blijkt de dichter het hiermee niet te verliezen van de predikant.
Dichten, omgaan met het woord, is voor Barnard een levensnoodzaak. De taal voelde hij altijd aan als een tastbaar, levend wezen. Dat maakte, dat hij kon spelen met woorden en nu hij ouder is geworden, blijft geluk-kig dat van dat luchtige spel nog vel bewaard is.
Maar hij schrijft ook: "Woorden staan als zweet in de handen". Zo'n regel vat hel zijn verbetenheid samen, zijn woede tegen de grote "Afschaffer", de moderne mens met zijn domme lawaai. Barnard is een romanticus, zeker. Maar hij is geen dromer die zich wil verschuilen. Aarde en liefde zijn sleutelwoorden in zijn verzen en hij vreest de onmacht die over deze woorden is gekomen. Hij schrijft ook: "Onmacht versterkt ons hart".
Ht is en bundel erg goede poëzie geworden; na zoveel jaren een krachtige bevestiging van de waarde van dit dichterschap. Niet voor niets kwam Guillaume van der Graft een belangrijke plaats toe in de moderne
Nederlandse poëzie vanaf ong. 1950.
Barnard zal die plaats wel blijven bezetten'.