'Zo plotseling als ze gekomen waren, vertrokken ze ook weer. Ik hoorde ze als het ware wegschuifelen, het toneel af. Portieren sloegen dicht, een motor werd gestart, meer dan één misschien. Auto's trokken ronkend op, de buurt was nu gewaarschuwd: 'zij' gingen weer weg. En toen was het voorbij. Stilte op straat, totale stilte, iedereen hield zijn adem in.'
De stilte is een indrukwekkend familie-epos over drie generaties ballingen die werden geteisterd door een politiek klimaat dat hen niet tolereerde, dat hen telkens weer verdreef maar niettemin zeer strijdbaar maakte.
De vader van Alejandra Slutzky, Sammy, groeit als zoon van joods-Russische vluchtelingen op in Buenos Aires in de jaren zestig. Als jonge intellectueel voelt hij zich sterk aangetrokken tot het socialistische gedachtegoed van Che Guevara, en in 1968 vertrekt hij met zijn vrouw Ana en hun kinderen naar Cuba. Hij sluit zich aan bij een guerrillagroep die een revolutie wil ontketenen, maar hij wordt al snel gearresteerd. Ana verblijft ondertussen met haar twee kinderen in hotels in Mexico en raakt door de eenzaamheid, armoede en angst in een depressie. Uiteindelijk keert ze met haar kinderen terug naar Argentinië.
Voor de jonge Alejandra breekt een zware tijd aan. Terwijl Ana verder in haar depressie raakt woont zij afwisselend bij haar moeder en grootouders. Na vijf jaar komt haar vader eindelijk vrij en hij hertrouwt al snel een andere vrouw. Even lijkt de toekomst rooskleurig, maar onder de nieuwe dictatuur van Videla lopen de politieke spanningen in Argentinië opnieuw hoog op en in 1977 wordt haar vader midden in de nacht van zijn bed gelicht. Vanaf dat moment is hij een van de duizenden desaparecidos.