Fotoboek over de platgetreden paadjes die ontstaan als fietsers en voetgangers een bocht willen afsnijden en daarbij de kortste weg over het gras nemen.

Fietsers en voetgangers plegen steeds te zoeken naar de kortste weg. Met als gevolg dat dikwijls bij een bochtje een hoek wordt afgesneden en een route wordt gekozen over het gras, door de middenberm of over het gemeentegazon. Gebeurt dat vaak genoeg, dan ontstaat een platgetreden paadje waarop geen gras meer groeit: het zogenoemde olifantenpaadje. Iedereen kent dit verschijnsel en weet wel zo'n plek in de woonomgeving, maar niemand staat er bij stil. Van der Burg echter wel, en hij fotografeerde vanaf een keukentrapje zo'n honderd plekken, voornamelijk in de Randstad, waar dit verschijnsel valt waar te nemen. Hij drukte af op momenten dat het olifantenpaadje ook daadwerkelijk in gebruik was, en noteerde niet alleen de locatie, maar ook het aantal meters dat de fietser of voetganger daarmee wist af te snijden. In een nawoord vertelt de fotograaf over zijn fascinatie voor deze paadjes en zijn werkwijze; in een inleidend essay vergelijkt bioloog en literator Maarten 't Hart mens- en diergedrag en zet zet vraagtekens bij de logica van planologen die geen rekening houden met menselijk instinct. Mooie kleurenfoto's in oblong formaat, over een, soms twee pagina's. Bijschriften in Nederlands en Engels. Een fotoboek dat je met andere ogen naar je omgeving laat kijken.