Erotiek is een alledaags verschijnsel geworden. De meeste mensen kijken niet meer op van afbeeldingen die verwijzen naar menselijke seksualiteit. Pornografie zal weliswaar bij menigeen nog het nodige misprijzen oproepen, bij erotische voorstellingen is dat nauwelijks nog het geval . deze laatste worden dan ook geacht aan meer te refereren dan alleen aan seksuele handelingen en geslachtsdelen. Dat meer is bovenal het esthetische element dat alle erotiek kenmerkt.
De filosoof Piet Buunk laat in dit boek op boeiende en overtuigende wijze zien dat achter de ogenschijnlijke banaliteit van de picturale erotiek iets schuilgaat dat de moeite van het analyseren en overdenken meer dan waard is. Zich baserend op gegevens uit o. m. de waarnemingspsychologie, de evolutionaire biologie en de kunstbeschouwing en met gebruiksmaking van een groot aantal illustraties tracht hij antwoord te geven op vragen als: hoe verhoudt zich de fysieke aantrekkingskracht tussen de seksen tot de notie van de menselijke schoonheid in meer algemene zin? Wat is het dat mensen bekoorlijk (amoena) maakt? Wat zijn de cultuur- en tijdgebonden elementen in het esthetische oordeel en hoe komen bepaalde ideaalbeelden en het idee van vrouwelijkheid in een bepaalde cultuur tot stand.
In onze cultuur bestaat de tendens de seksuele natuur van de mens naar de achtergrond te verdringen. De ideaalbeelden van menselijke schoonheid dreigen hun seksuele oorsprong te verliezen. In de geschiedenis zien we echter dat de seksuele lust zich telkens weer een plaats in de cultuur verwerft. Deze terugkeer levert het verschijnsel erotiek op.
Plato, Freud en andere denkers hebben de relatie tussen seksualiteit en Cultuur tot thema van hun denken gemaakt. Friedrich Nietzsche heeft dit gedaan in liet licht van de ambiguïteit van de menselijke soort. Piet Buunk maakt duidelijk dat we deze fundamentele menselijke ambiguïteit in erotische afbeeldingen aantreffen, op het snijpunt van natuur en cultuur binnen de mens.