Bij het begrip profeet denken we meteen aan oudtestamentische predikers, bij wie een diep religieus besef samengaat met wonderlijke zienersgaven. Het begrip roept ook associaties op met fanatici en onheilsbrengers, die omrust en verwarring zaaien. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille, want de voorspellingen van de profeten waren nogal drastisch, zoals de aankondiging van het uitbreken van een bloedige volkerenstrijd, of het ophanden zijn van het Laatste Oordeel. Hoe dan ook stonden profeten altijd in het middelpunt van de belangstelling, en na hun dood werden ze vaak als heiligen vereerd. En dan denken we in de eerste plaats aan Jesaja, Jeremia, Ezechiël en Daniël, profeten die we ook uit de bijbel kennen. Maar er waren er nog tientallen anderen.In de eeuwen rond het begin van de jaartelling groeide de belangstelling voor de levens van de vroege profeten en in deze tijd begon men met het optekenen van de mondelinge verhalen over hun leven. In de 'Vitae prophetarum' (De levens van de profeten) staan de belangrijkste profetenlegendes bij elkaar. Het zijn veelal korte en heftige schetsen van de wonderen die de profeten tijdens en zelfs na hun leven verricht hebben.'De profeten' bevat de eerste Nederlandse vertaling van de 'Vitae prophetarum', met daarbij nog vier andere belangrijke geschriften over de oudtestamentische profeten. In een uitgebreide inleiding werpt Pieter W. van der Horst een verrassend licht op de positie die profeten in de joodse en vroegchristelijke cultuur innamen. Uiteraard gaat hij ook in op de complexe overlevering van deze verhalen, die in christelijke bewerkingen uiteindelijk een belangrijke rol kregen in de verbreiding van het ware geloof.