Over misdaad, media en de angst waarmee slachtoffers moeten leren leven na een overval met gijzeling…
In Verminkt is Peter Bressing op weg naar huis. Hij klungelt met zijn gsm en hindert daarbij een terreinwagen met twee jonge heethoofden. De volgende kilometers lijkt het alsof die twee hem uit wraak van de weg willen rijden. Peter Bressing kan nipt ontsnappen en komt er met de schrik van af. Of lijkt dat alleen maar zo?
Thuis halen zijn onschuldige plagerijtjes met zijn vrouw Suzanne en dochter Laura weer de bovenhand. Maar vóór het filmavondje met zijn gezin wil hij nog van de vervelende maaibeurt af en rijdt de grasmaaier in de tuin. De garagedeur blijft openstaan. En dan gebeurt het onvoorstelbare. Een overval met gijzeling. Een verschrikkelijke nachtmerrie. En er is niets dat Peter Bressing kan doen om Suzanne en Laura te helpen. Of toch?
Peter Bressing zoekt met alle geweld de belangstelling op van de pers. Hij vertelt hun vreselijke ervaring aan de media, maar dat wordt hem niet in dank afgenomen. Zo sleurt hij zijn gezin mee in een spiraal van waanzin. Hij ontvangt dreigtelefoons, zijn naam wordt besmeurd in de media en zijn doen en laten wordt nauwkeurig geregistreerd. Als zijn vrouw plots onverklaarbare kneuzingen blijkt te hebben en de politie begint te twijfelen aan zijn verhaal, wordt zijn situatie helemaal onhoudbaar. Wie zit achter hem aan? En hoe kun je verder leven met de oncontroleerbare angst dat de overvallers op elke moment opnieuw in je keuken kunnen staan om hun werk af te maken? En hoe leer je leven met je dochter die op zestienjarige leeftijd beseft dat leven overbodig is geworden? Wat de lezer wél weet, maar niet de protagonisten, is dat beide agressors van de carjacking enkele minuten na hun vlucht de dood vonden in een hels auto-ongeval...