Gevoelige roman van bejubelde Zuid-Afrikaanse schrijfster
Wanneer de jonge Lea bericht ontvangt dat haar geliefde oma Riet is overleden, keert ze vanuit Londen onmiddellijk terug naar Zuid-Afrika. De omschakeling van haar jachtige leven in Londen naar het rustige, landelijke bestaan in het mooie maar onrustige Kaapstad heeft een louterende werking op Lea. Ze besluit in Zuid-Afrika te blijven.
Lea's herinneringen en overdenkingen van haar dagelijkse leven worden begeleid door de aanwezigheid van haar wijze, onconventionele oma, wier geest terugkeert naar haar voormalige huis aan de voet van de Tafelberg, waar Lea met haar zoontjes Sun en Moon is gaan wonen.
In sensueel proza schrijft Rachelle Greeff over liefde, moederschap, vriendschap en familierelaties, tegen een achtergrond van geweld en politiek conflict dat zich rond Lea voltrekt.
De pers:
'Deze roman is in een prachtig, rijk taalgebruik geschreven. Het beste sinds lange tijd. Greeffs manier van schrijven straalt louter plezier uit.' Insig
'Deze roman is gevuld met levenswijsheid en die eenieder die ooit heeft liefgehad, liefde verloren heeft en liefde gegeven heeft, beslist zal boeien.' De kat
Riet overlijdt op eenennegentigjarige leeftijd, in haar tweede huwelijksbed. Wanneer Lea het nieuws te horen krijgt, staat ze de afwas te doen in Masako, een Japans restaurant in Londen. Wanneer Nishi Shiro haar aan de telefoon in het kantoortje boven roept, is ze bezig stukjes yakitori van bamboestokjes te schrapen. Vreemd hoe mensen zo'n dure maaltijd in een restaurant als dit bestellen en de hele avond alleen maar het eten op hun bord herschikken.
'Schiet op! Het is interlokaal!' roept Nishi. Lea's keel wordt dichtgeknepen.
Ook al hebben ze het erover gehad - Lea met pa en ma, met Riet, met zichzelf - nu in de verwarring en wanhoop die haar overspoelen, komt er één vraag helder en duidelijk terug: Hoe kan ik mezelf blijven zonder haar?
Nishi doet de deur van haar kantoor dicht en wiegt Lea in haar armen, kirt troostende woordjes in een taal die Lea niet verstaat. Ze laat haar zitten, slaat een mohairen deken om haar heen en brengt haar thee van gewone vogelmelk - voor de schrik en het verdriet, legt ze uit - en ook dennenwater, zodat Lea zich niet schuldig voelt dat ze er niet was toen Riet stierf. Nishi laat haar geen ogenblik alleen.
Fragment uit Alle windrichtingen van mijn leven
Rachelle Greeff studeerde drama en journalistiek aan de Universiteit van Stellenbosch en promoveerde aan de Universiteit van Kaapstad. Voor haar korte verhalen ontving ze verschillende literaire prijzen. Alle windrichtingen van mijn leven is haar eerste roman. Rachelle Greeff woont in Rosebank.