Op dinsdag 3 oktober 1944 veranderde Westkapelle voorgoed. Ontreddering, verbijstering en immens verdriet tekenden het leven de dagen na het eerste bombardement op de Zeedijk door de geallieerden. Alleen al in de molen de Roos, bekend als de molen van Theune, lieten 44 Westkapellenaars die dag het leven. Onder hen zestien kinderen jonger dan 15 jaar. Die derde oktober kende nog 113 dodelijke slachtoffers onder de bewoners van het dorp. Kille cijfers waarachter enorm menselijk leed en lijden schuilgaan. Dat menselijk leed, het verhaal van de dorpelingen die overbleven, dat wilde Ada van Hoof van het Polderhuis vertellen. ?Want?, zo vertelde ze bij de presentatie van haar boek, ?dat zijn de vergeten slachtoffers van de oorlog. Zij moesten verder leven met al hun pijn en verdriet. Met een gevoel waar velen van hen geen woorden voor konden vinden. Iedereen had zijn eigen herinneringen, vaak verstopt in hart en hoofd. Sommigen namen die mee in het graf, als persoonlijk geheim.? De verhalen die wel aan Ada verteld zijn, staan in het boek. De overlevenden vertellen hun herinneringen aan de weken 40 tot en met 44 in 1944. Ellende en ontreddering, maar ook af en toe humor. Een ?hels karwei? was het voor Ada. Maar uiteindelijk heeft ze een boek gemaakt waarin al die vertellingen zijn verweven tot een verhaal. Het verhaal begint maandag 2 oktober, de dag voor het eerste bombardement, en eindigt op woensdag 8 november. De dag dat ?de Tommy?s' kwamen. De bevrijding van Walcheren was een feit.