Al is het niet eens vijftien jaar geleden dat hij zijn uiterst geslaagde profcarrière afsloot - een carrière die vrijwel als één langgerekt hoogtepunt mag worden gezien, met een hallucinant aantal doelpunten ... Al klonk zijn naam in die periode als een klok, niet alleen op en langs de Belgische voetbalvelden maar ook in het verre buitenland - tot in Argentinië! Men schijnt Erwin Vandenbergh zowaar bijna een beetje te zijn vergeten ...Maar dan hoeft men er slechts de krantenknipsels uit die tijd op na te slaan en alles komt ogenblikkelijk terug. Hoe Erwin telkens weer, vaak op de meest onwaarschijnlijke momenten, als een duiveltje uit een doosje voor doel opdook en de bal tegen de netten prikte. Vaak verschillende keren in dezelfde wedstrijd.
Ongeacht of het een doordeweeks competitieduel met Lierse, een Europese topmatch met Anderlecht of een kwalificatiewedstrijd op leven en dood met de Rode Duivels betrof. Erwin stond steeds paraat. Zonder show, zonder kapsones, in alle eenvoud en bescheidenheid. Vaak ook heel onopvallend, maar des te efficiënter. Toch viel Erwin naast het veld niet op, gedroeg hij zich nooit als een vedette. Sterallures - want een ster was hij wel degelijk! - waren hem volkomen vreemd. Ook zijn carrière zelf hield hij bewust bescheiden. Ach, wat heet ... Hij maakte met Anderlecht de grootste nationale en Europese triomfen mee, versloeg met de Rode Duivels de meest geduchte tegenstanders. De grootste ploegen van Europa - van de wereld, zeg maar - stonden voor hem in de rij. Maar Erwin bleef liever waar hij thuis was en zich ook thuis voelde, op vier jaar Frankrijk na, tevreden met wat de Belgische competitie hem te bieden had. ’s Lands grootste voetbalkenners beschouwden en beschouwen hem als zonder meer de grootste klassenspits die België ooit heeft gekend. In de Belgische topschutterslijst aller tijden prijkt zijn naam op eenzame hoogte. Het is bijna onbegrijpelijk dat Erwin er, tot op heden, die eenvoudige, sympathieke, goedlachse jongen uit Ramsel bij bleef ... Toch is hij dat nog steeds. Geniet met volle teugen van zijn tot de verbeelding sprekende verhaal, zoals hij het zelf vertelt.