Wanneer ouders uit elkaar gaan, behouden zij in de regel het gezamenlijk gezag. Maar conflicten liggen op de loer. Als één van beide ex-partners een leven in een ander (deel van het) land wil opbouwen en de andere ouder geeft geen toestemming voor een verhuizing van de kinderen, kan de verhuizende partner de rechter vragen om vervangende toestemming – een gecompliceerde beslissing, die grote impact kan hebben op het dagelijks leven van de ouders en de kinderen.

In 2009 is de Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding ingevoerd, die onder meer beoogt scheidingsproblematiek te verminderen. In dit boek onderzoekt mr. Kezia Haar of deze wet hulp biedt in deze moeilijke verhuizingszaken na (echt)scheiding. Daarvoor beschrijft zij eerst de stand van zaken voorafgaand aan de invoering van deze wet, analyseert ze de ratio van deze wet en de handvatten die de wet biedt bij het aanpakken van echtscheidingsproblematiek. Tot slot presenteert zij een uitgebreide analyse van de relevante jurisprudentie sinds de invoering van de wet.

Aan de hand van meer dan honderd onderzochte uitspraken wordt geschetst hoe de typische verhuizingszaak eruit ziet en wat de gevolgen zijn voor de kinderen. Er wordt gekeken naar verhuizingen binnen en buiten Nederland, en wat hiervan de betekenis is. De bijzondere situatie van co-ouderschap wordt nader beschouwd, alsmede enkele andere relevante factoren – zoals de leeftijd van de kinderen – voor de te maken belangenafweging.