'Als je teveel weet over het leven zoals Indianen dat leiden, dan kom je altijd momenten van droefheid tegen,' zegt de Indiaanse schrijver Craig Strete. Maar er is nog steeds wat hij 'het hart en de ziel' noemt van De wereld in grootvaders handen: 'Hoop die moed geeft om kijkend in de nacht dingen te zien en de macht van dromen die uit de nacht de dag voortbrengt.'

Jimmy verhuist, nadat zijn vader is overleden, met zijn moeder en zijn grootvader Whitefeather uit de pueblo, hun Indiaanse woestijndorp, naar het huis van grootvader in de stad. Jimmy is elf jaar en boos: de hoge gebouwen, het beton, de lawaaiige buren en de onvriendelijke mensen maken dat hij zich eenzaam voelt en heimwee heeft naar de pueblo. 'Probeer de pueblo overal waar je gaat met je mee te dragen,' raadt zijn grootvader hem aan. Maar ondanks allerlei nieuwe dingen zoals deuren die vanzelf opengaan, maar 's nachts wel veilig op slot blijven, en lekkere dingen zoals roomijs of de geur van een pas gemaaid grasveld, begrijpt Jimmy niet - of eigenlijk wil hij dat niet begrijpen - hoe zijn grootvader hier kan leven en waarom ook hij van zijn moeder hier moet wonen.
Jimmy zal moeten leren zich thuis te voelen in beide werelden.

«Het verschil tussen het leven in een Indiaanse pueblo en het leven in een stad wordt door Jimmy aangevoeld via details die trefzeker gekozen zijn. De lezer kan geregeld van fraai geformuleerde zinnen snoepen.» - De Standaard der Letteren

«Het verhaal bevat veel beklijvende beelden, maar is ook helder en zonder al te veel omhaal verwoord.» - Leesidee-Jeugdliteratuur