‘Ik, kapitein op het schip, zal mijn lijf koesteren en beschermen.
Het is me al 56 jaar trouw. Nu ben ik aan zet.’

In juli 2016 ontdekt Nellie Lobbezoo dat ze kanker heeft. Het melanoom confronteert haar met zowel persoonlijke als maatschappelijke dilemma’s: in welke behandelingen investeer je als het effect ervan niet zeker is? Wat zeggen statistieken over individuele kansen? Maar ook: hoe behoud je kwaliteit van leven? Hoe benut en verbind je de reguliere en complementaire zorg? En hoe verhoud je je tot de uitersten van uitbehandeld zijn tot kans op levensverlenging?

Nellies persoonlijke ervaringen vormen de basis van dit boek. De eigenzinnige keuzes die ze maakte, brengen haar tot tweemaal toe levensverlenging die ze anders niet gehad zou hebben. Met een mentale en fysieke conditie die de reguliere sector versteld doen staan.

Violet Oosterwijk, Nellies jongste dochter, plaatst het verhaal in een breder kader. Ze schreef haar afstudeerscriptie over melanomen en de voorspelbaarheid van de effectiviteit van behandelingen. Met als grote vraag: hoe zou het behandelproces verbeterd kunnen worden?

Een pleidooi om behandelingen tegen kanker effectiever in te zetten en financiële middelen efficiënt te benutten. Maar bovenal een verhaal van bij jezelf blijven, je levenslust behouden en een pad kiezen dat bij jou past.

Nellie Lobbezoo (1959) is opgeleid als juriste en docente Frans/Nederlands, maar werkt al
30 jaar als zelfstandig communicatieadviseur. Scherp, eigenzinnig en vindingrijk. Die talenten benut ze ook in haar woelige ziekteproces.

Violet Oosterwijk (1998) studeerde in 2019 cum laude af aan Leiden University College Den Haag. Ze volgde de interdisciplinaire studie Liberal Arts & Sciences: Global Challenges, specialisatie volksgezondheid.