Professor doctor Hendrik Kraemer, Amsterdam 17.05.1888 - Driebergen 11.11.1965.
Zendingsman, taalgeleerde en oecumenisch mens.
Promotie in de letteren (1921).
Doctor theologiae h.c. Utrecht (1936).

Iets uit/ over dit bijzondere werk van prof. Kraemer.
'NOODZAKELIJK VOORWOORD
Dit Voorwoord is geen formaliteit.Het is noodig tot goed begrip van het bijgaand geschrift.
Ten eerste moet ik de aandacht erop vestigen, dat ik in dit geschrift spreek al;s persoon, en dat het dus geen publicatie is van de werkgroep "Kerk en Gemeenteopbouw", hoezeer het ook vervuld is van den geest van G.O. Voorts gevoel ik de behoefte om te verklaren, dat ik met voorbedachten rade een eenzijdige toon laat hooren, niet eenzijdig in dien zin dat, naar mijn meening, de zijden der kerkelijke werkelijkheid, die ik belicht, gechargeerd zijn, maar in dezen zin, dat ik mij welbewust niet - hoe graag zou ik het als verpoozing doen! -
beschouwend en breed laat gaan. De nood, die mij opgelegd is, is dat ik mij met nietsontziende openheid moet keeren tegen de geweldige geestelijke weerstanden, die als historische vergroeiingen en theologisch of godsdienstig gerechtvaardigde houdingen, het inslaan van den koninklijken weg voor de N.H. Kerk belemmeren. Nu de wereld aan het werk van zelfherstel tijgt na den verwoestenden oorlog, hebben wij te bedenken, dat alle reconstructieplannen overtroffen worden door de noodzaak voor staten, volkeren en maatschappijen om zich te bekeeren. Die eisch der bekeering geldt echter in de eerste plaats voor de Kerk.
Zonder bekeering geen heil! Bekeering van mijzelf in de eerste plaats, en dan ook van den ander.
De eisch der bekeering aan mijn eigen richting in de eerste plaats, en dan ook aan de andere.
Bekeering t.a.v. mijn eigen theologische gebondenheden in de eerste plaats, en dan zich eerst druk maken om anderer bekeering van theologische gebondenheden. Stem te geven aan deze primaire eisch der bekee-
ring als volstrekt-onmisbare voorwaarde voor een vernieuwing der Kerk, die niet menschenwerk is, maar Gods werk, dit is de bewuste eenzijdigheid van dit geschrift. (...).
H. Kraemer Leiden, Voorjaar 1945'.