Het 22ste nummer van literair tijdschrift 'Extaze' draait om beeldende kunst. In drie van de zeven opgenomen essays wordt aandacht besteed aan het werk van de in januari 2017 overleden beeldend kunstenaar Daan van Golden. Lucette ter Borg memoreert zijn talent om te zien, om de klok stil te zetten en geconcentreerd, als in trance, dat ene perfecte schilderij van een theedoek met geometrische patronen te tekenen. Geert Mul, die zich in het toenmalige doen en denken van Van Golden verplaatst, laat 'hem' zeggen dat Kwaliteit = Liefde + Aandacht. Wat je niet in je werk stopt, komt er ook niet uit. Onno Schilstra neemt waar dat Van Golden kon verdwijnen in precisie. Maar wat was het dat hij maakte? De aandacht van de beschouwer die zich die vraag stelt, gaat dan allereerst uit naar de verf en hoe hij die behandelde. In haar essay 'De plank misslaan' citeert Iris van der Graaf Job Koelewijn's uitspraak: 'Kunst gaat om het intensiveren van de werkelijkheid'. Dat kunnen, schrijft Ine Boermans, ook de rauwe randjes van het leven zijn. Zij spiegelt zich aan kunstenaars die de esthetiek van rouw en dood tot de hunne maken. Harry Haarsma vindt kunst een ongehoorzaam woord, dat niet verschilt van woorden als liefde, tijd en dood. Ton Mars ziet hoe de nevenschikking van de zestienhonderd culturele vormen en beelden in Hanne Daboven's kunstwerk 'Kulturgeschichte 1880-1984' een equivalent van de werkelijkheid vormen, een bloemlezing daaruit, die de bezoeker vrijlaat om datgene wat hij ziet naar eigen inzicht te beschouwen en een actualiteit te geven.

Korte verhalen van Pim Cornelussen, Kristien De Wolf, Marc Poorter, Adje Steijn en Rob Verschuren. Gedichten van Hester van Beers, Carmen van Haren en Renée van Riessen. Beeld van Sam Andrea, Lucas van Eeden, Angie Korst, Gerolamo Lucente en Freerk Wilbers.