Er zijn veel verschillende James Bonds geweest. Alleen al in de officiële films hebben zeven acteurs hem gespeeld en iedereen heeft zijn favoriet. Maar er was maar één Ian Fleming. Hij wordt altijd afgebeeld met een vlinderdas en meestal met een sigarettenpijpje of een pistool in zijn hand. De zachte, verfijnde Ian Fleming wilde James Bond zijn, maar toen hij tijdens de Tweede Wereldoorlog Naval Intelligence was, werden zijn plannen om een man van actie te worden voortdurend gedwarsboomd door zijn superieuren die dachten dat hij te waardevol was om te verliezen. Toch rookte, dronk en vervrouwelijkte hij nog steeds, en deelde hij vele andere kenmerken met zijn beroemde held. Over zijn James Bond-boeken zei Ian Fleming: "Alles wat ik schrijf heeft een precedent in waarheid." Hoewel Fleming zich er zeer van bewust was dat zijn Bond-boeken pure fantasie waren, stond hij erop dat alles wat erin stond gebaseerd was op de werkelijkheid. Alle gadgets – althans in de boeken – die hij in de oorlog was tegengekomen. De contacten die hij had gelegd bij de Britse inlichtingendiensten en de CIA bleken ook van vitaal belang, en veel van de verhaallijnen bootsen operaties in oorlogstijd na die hij zelf had gepland. James Bond is een opmerkelijke creatie, besmet met veel van de demonen die de opmerkelijke man die hem creëerde teisterde. Maar hoe waar is het karakter van James Bond voor Ian Fleming? En wat vormde de man die de verhalen creëerde die de wereld de afgelopen vijftig jaar hebben geteisterd? 'Ian Fleming: License To Kill' is een onmisbare biografie van een van de grootste populaire verhalenvertellers van de vorige eeuw. Nigel Cawthorne is de auteur van zo'n tachtig boeken - en een belangrijke bijdrage aan minstens twintig andere, waaronder 'Jeremy Clarkson: Motormouth', 'Che Guevara: The Last Conquistador' en 'Harry: A Prince Among Men'. Hij woont in Bloomsbury, de literaire wijk van Londen.