Willem Henri Noske (1918-1995) was een van de belangrijkste Nederlandse violisten uit de twintigste eeuw. Hij begon zijn loopbaan als wonderkind en stond wereldwijd op vele belangrijke podia. Na de oorlog ontplooide hij zich als kamermuziekspeler en was hij concertmeester van onder andere het Nederlands Kamerorkest, het Rotterdams Philharmonisch Orkest en het Residentie Orkest. Met zijn ensembles Sonata da Camera en het Viotti Kwartet voerde Noske onbekende Nederlandse meesters uit.
Noske vond dat de kwaliteit van Nederlandse componisten ernstig onderschat werd. Hij legde verzamelingen aan rond een aantal thema's, waarvan de Nederlandse muziek en de vioolbibliotheek de belangrijkste zijn. Zijn collecties beslaan gezamenlijk meer dan 65.000 titels bladmuziek, eerste drukken, boeken, brieven en handtekeningen van bekende componisten en violisten. Het documentatiecentrum dat Noske daarmee voor ogen stond is er gekomen in de vorm van het Nederlands Muziek Instituut (NMI) te Den Haag. Daarbinnen zijn de verzamelingen 'Musica Neerlandica' en 'Casa del Violino' ondergebracht. Beide behoren wereldwijd tot de belangrijkste verzamelingen op hun gebied en vormen belangrijke peilers waarop het NMI gebouwd is.
Auteur Hans C. Roskam (1943) is behalve evolutiebioloog, verbonden aan de Universiteit van Leiden, ook amateurmusicus. Tijdens zijn studie volgde hij colleges musicologie bij prof. dr. Jan van der Veen. Door zijn huwelijk met Noskes jongste dochter maakte hij kennis met de familie, en eveneens met Noskes beweegredenen en doelen. Hij bevorderde de overdracht van Noskes vioolbibliotheek aan het NMI. Het werd hem duidelijk dat Noske een plaats verdient in het pantheon van de Nederlandse muziek. Met deze biografie hoopt hij hieraan een bijdrage te leveren.