De symboliek van de “levensboom” staat voor het menselijk bestaan als een activiteit van groei en ontwikkeling, te plaatsen binnen een kosmisch-religieus perspectief. “In de schaduw” geeft aan dat het hier gaat om een religieus vergezicht dat haar schaduw beloftevol werpt binnen het menselijk bestaan en waarin het goed is om te vertoeven, en dat de uitwerking van dit vergezicht vaak slechts een vale schaduw vormt van de oorspronkelijke bedoeling. Als geheel doet de uitdrukking “in de schaduw van de levensboom” beroep op een intuïtief-religieus of een schouwend en doorgrondend kennen.
In samenhang met werkzame woorden uit de godsdienst laat dit kennen zich verbinden met de werkelijkheid buiten, binnen en tussen de mensen. Het betreft hier een transformatie waarin het bestaan transparant wordt in de richting van het transcendente. Ontwikkelingspsychologisch wordt dit intuïtief-religieuze kennen voorafgegaan door een creatieve en religieuze, en vooral ook religieus-affectieve verbeeldingskracht. Deze inpassing van het “intuïtief-religieuze kennen als verbeeldingskracht in ontwikkelingsperspectief’ leidt tot een meer volledige beschrijving, verklaring en optimalisering van de individuele godsdienstige ontwikkeling.
In deze studie wordt dit kennen geplaatst binnen de christelijke traditie, met ruimte voor een meer interreligieuze benadering. Als geheel wil deze studie een bijdrage leveren vanuit de godsdienst-ontwikkelingspsychologie aan de catechese.