Herr Professor Doctor Walter Jens (gestorben 2013).

Iets uit/ over dit boek.
' 'Judas is naast Jezus in zekere zin de belangrijkste figuur van het Nieuwe Testament'. Deze uitspraak vabn niemand minder dan Karl Barth is voor veel uitleggingen vatbaar, evenzeer als het verraad van Judas.
Wat waren zijn moetieven? Was hij een simpele duitendief die uit was op verradersloon? Was hij een zeloot, die teleurgesteld was in Jezus omdat deze niet opriep tot een opstand tegen de Romeinen? Of had hij een vermoeden van Jezus' roeping en nam hij zijn rol vrijwillig en weloverwogen op zich?
Wie zich in de figuur van Judas verdiept, zal tot de ontdekking komen dat Luther het zich al te gemakkelijk gemaakt heeft door Judas af te schilderen als 'exempel en afbeelding van allen die de duivel dienen'.
En voorts zal op verrassende wijze blijken, dat de vraag wie Judas onlosmakelijk samenhangt met een andere vraag, en wel die van Jezus: 'Wie zeggen de mensen dat ik ben?'.

Walter Jens, bekend Duits literator en hoogleraar klassieke talen in Tübingen, gaf zijn boek hewt karakter van een fictief rapport, waarin de schrijver zowel de rol van de rechter als die van de aanklager en de verde-
diger op zich neemt. Deze vorm is gekozen om te demonstreren dat er nog getwist kan worden over een zaak waarin over de schuldigheid al duizendmaal een uitspraak gedaan is.
"Vergeten we niet: in Jeruzalem hingen twee mannen aan het hout. Er waren 'twee slachtoffers'.
Bloedakker en schedelplaatsd horen bijeen' '.

'Het werd de hoogste tijd dat iemand zich eens met de zaak Judas ging bezighouden. Walter Jens doet dat op een heldere en overtuigende wijze (...) in dit boekje (dat minstens materiaal biedt voor een toneelstuk)'.
Heinrich Böll (in Frankfurter Allgemeine Zeitung).

'pijnlijk-heilzame lektuur' Carl Améry (in Die Welt).