Samenvatting:
Dit boek is de sterk gefantaseerde levensgeschiedenis van een Romeinse patriciërszoon, die een generatiegenoot van Christus is geweest.
Het verhaal speelt grotendeels in het Heilige land, waar Vitus na een avontuurlijke jeugd met de kamenierster van Maria Magdalena trouwt. Dit gebeurt nadat de onstuimige zeeman-krijgsman-koopman een vurige liefde heeft opgevat voor Maria. Zowel de vader als de zoon hebben ontmoetingen met Jezus van Nazareth in de periode dat deze nog niet aan zijn grote zending was begonnen.
De auteur schetst de bekering van Vitus, nadat zijn vader hem daarin is voorgegaan, tot het christelijk geloof en geeft verder een zeer aanvaardbaar beeld van de eerste jaren van het christendom. Bijzonder suggestief wordt het optreden van Saül geschetst, die de christenen als dieren opjoeg en ook Vitus ontmoet, die als een soort ‘Robin Hood’ onrecht voorkomt en bedreigden ontzet.
De lezer wordt geconfronteerd met de verrassende ommekeer die zich in het leven voltrekt van deze Romeinse staatsburger, Saül van Tarsus, die met Paulus een der grootste pioniers van het jonge Christendom wordt. Later, als Vitus ook tot de aanvaarding van het christendom overgaat krijgt zijn erenaam ‘Cedar van de Libanon’ steeds meer glans. Hij vecht als geen ander – vaak met geweld – voor de zaak die Petrus, Paulus en de andere apostelen slechts met wapenen van de geest dienen.
De voormalige dobbelaar Vitus, die niet voor Nero het hoofd buigt, sterft – vrijwillig – de kruisdoor. Uiteraard mag men aan de gebeurtenissen die in deze boeiende roman vermeld worden, geen historische waarde toekennen. Het decor is bijzonder zorgvuldig beschreven, de sfeer van de tijd, de eerste eeuw, is aanvaardbaar getekend. De figuren éven en men ervaart iets van de offers en de strijd van de Gideonsbende van de eerste christenen.