Half a Life vindt de veteraan Booker en Nobelprijswinnaar V.S. Naipaul op bekend terrein, autobiografie en fictie vermengd in een verkenning van de 'halfwaardetijden' van individuen die zijn opgegroeid in de Engelse koloniën en zijn opgeleid in grootstedelijke steden. De hoofdrolspeler van Naipaul is Willie Somerset Chandran, genoemd naar de ontmoeting van Somerset Maugham met Willie's vader in de jaren dertig tijdens een reis "om materiaal te krijgen voor een roman over spiritualiteit". Willie reist voor zijn opleiding naar Engeland, waar hij 'deel gaat uitmaken van het bijzondere, voorbijgaande bohémien-immigrantenleven van Londen eind jaren vijftig'. Willie realiseert zich al snel dat zijn koloniale achtergrond hem in staat stelt korte verhalen te schrijven voor goedbedoelende blanke liberalen, en hij begint "te begrijpen dat hij vrij was om zichzelf te presenteren zoals hij wilde" en dat hij "zichzelf en zijn verleden opnieuw kon maken" door zijn schrijven. Het effect is eerder verstikkend dan bevrijdend, en hij trouwt met een vaag geschetst 'meisje of jonge vrouw uit een Afrikaans land', die zijn enige gepubliceerde boek heeft gelezen. Willie begint weer een "half leven" in het koloniale Mozambique, waar hij al snel moe wordt van de huiselijke en seksuele verveling van het plantageleven en naar Duitsland vlucht, treurig nadenkend dat "ik me te lang heb verstopt". Dit is klassiek Naipaul, met zijn moeiteloze ontleding van de schadelijke persoonlijke gevolgen van de naoorlogse dekolonisatie, maar de deugd ervan lijkt zijn primaire ondeugd, aangezien de roman aanvoelt als een samensmelting van verschillende eerdere Naipaul-boeken, waaronder The Mimic Men en het briljante A Bend. in de rivier. Bijgevolg zullen sommige lezers misschien vinden dat Half a Life meer leest als een halve roman. --