Tachtig jaar geleden werd het Bloemencorso Zundert opgericht ter ere van de verjaardag van voormalig koningin Wilhelmina. Het Bloemencorso is sinds 2012 onderdeel van UNESCO Immaterieel Cultureel Erfgoed. Voor de Zundertenaren is Bloemencorso Zundert niet enkel een evenement; de optocht is slechts een topje van de ijsberg. Het corso is verweven in hun dagelijkse leven.

De twintig buurtschappen, die van oorsprong ontstaan zijn op basis van de wijkindeling van Zundert, strijden jaarlijks om het bouwen van de mooiste wagen. Voor toeristen zijn deze wagens twee dagen in het jaar te zien. Het evenement werd tachtig jaar geleden opgericht ter ere van de verjaardag van voormalig koningin Wilhelmina. Voor de Zundertenaren is het Bloemencorso Zundert geen tweedaags-evenement; de optocht is slechts het topje van de ijsberg. Het corso is verweven in hun dagelijkse leven. Het is een sociaal fenomeen dat de bewoners dichter bij elkaar brengt. Het maakt daarmee de betekenis van het corso veel groter dan een jaarlijks terugkerend evenement. Elke buurt heeft zijn eigen heraldiek en een eigen cultuur. Tijdens het bouwseizoen, mei t/m augustus, worden de vlaggen buiten gehangen; een teken van gemeenschappelijkheid en trots. Het is niet ongebruikelijk om een Zundertenaar te duiden aan de hand van zijn naam, familie en buurtschap.

Het corso gaat verder dan het bouwen en bekleden van een wagen met bloemen. In de zomer gaan de buurtschappen met elkaar de strijd aan en worden ze besmet met ‘corsokoorts’. Ze geven alles voor de buurtschap en delen lief en leed met elkaar. Dat schept een band die niet (snel) verbroken wordt na het bouwseizoen, omdat er dan maandelijks activiteiten en feesten plaatsvinden.

Het bloemencorso zorgt ervoor dat mensen elkaar leren kennen, respecteren en dat zij hun emoties met elkaar delen. Elke buurtschap vormt samen een hechte groep; ongeveer veertig fanatieke bouwers van alle leeftijden, die zich verbonden voelen gedurende het hele jaar. De buurtschappen gaan in het bouwseizoen een competitie met elkaar aan, maar sluiten elkaar niet uit. Sterker nog: ze hebben elkaar nodig en werken daarom nauw samen. Onderling worden er dahlia's geruild en komen bestuursleden samen om veiligheidsregels vast te stellen en te controleren. Daarnaast is het gangbaar om bij andere buurtschappen te gaan helpen als zij een lastig bouwseizoen hebben, bijvoorbeeld doordat ze veel laswerk hebben of als de dahlia-oogst tegenvalt.

Veel kinderen in Zundert krijgen deze traditie met de paplepel ingegoten. De kinderen kunnen hun fantasie en creativiteit kwijt in hun eigen corsowagentjes die de derde zondag van september door de straten rijden. Jongens en meisjes die twaalf jaar zijn kunnen aan de slag met het lassen, plakken en tikken van de wagen. De gemeente en buurtschappen zetten zich ook in om deze traditie over te dragen aan de jongere generatie door educatieve initiatieven op te zetten. Er zijn bijvoorbeeld lascursussen, lespakketten voor basis- en middelbare scholen en er is de Corsoacademie, waar de ervaren ontwerpers alle aspecten van het ontwerpen van een corsowagen overbrengen aan toekomstige ontwerpers.

Het Bloemencorso Zundert laat zien wat een gemeenschap is: een plek waar sociale klasse, leeftijd, gender en afkomst geen rol spelen. Een plek waar creativiteit en samenwerken gecombineerd wordt. Daarnaast speelt het sociale aspect binnen het corso een grote rol. Door de activiteiten gedurende het hele jaar worden buurtgenoten verbonden, men deelt emoties met elkaar en bouwt een band op door het gemeenschappelijk doel te ondersteunen. Het komt allemaal samen binnen één gemeenschap en staat om die redenen op de lijst van UNESCO Immaterieel Cultureel Erfgoed