Alb.C. Kruyt werkte van 1892 tot 1932 als zendeling in Midden-Celebes (Indonesi In die periode werd hij een van Nederlands bekendste zendingsmensen en verwierf hij nationale en internationale bekendheid als etnoloog. In 1913 verleende de Universiteit Utrecht hem daarom een eredoctoraat. Sporen van Kruyts werk worden tot op heden aangetroffen in publicaties van theologen, godsdienstwetenschappers en antropologen. Deze studie beschrijft de grondlijnen van Kruyts denken en handelen en plaatst die in de context van kerk en zending in de eerste helft van de twintigste eeuw.
Vooral Kruyts visie op de verhouding van christelijk geloof en animisme staat in dit boek centraal. De titel, De weg van magie tot geloof, geeft in essentie weer dat hij het zendings-werk zag als een groeiproces: Kruyt beschouwde het animisme als 'primitieve', maar zich evoluerende godsdienst. De zendeling moest in zijn werk bij dat ontwikkelingsproces aansluiten en de groei van geestelijk godsvertrouwen aanwakkeren.
Het boek begint met een biografisch deel, waarin Kruyt en zijn werk vanuit het archief-materiaal, waaronder zijn vele dagboeken en talrijke brieven, worden beschreven. De bijlagen bevatten onder meer een compleet bibliografisch overzicht van zijn omvangrijke oeuvre.
Dr. G. Noort (1960) studeerde theologie, missiologie en godsdienstwetenschappen in Zwitserland, Amerika en Nederland (VU en UU). Hij was onder meer werkzaam als docent aan de Theologische Hogeschool van de Gereja Kristen Sulawesi Tengah (Christelijke Kerk van Midden-Sulawesi). Nu is hij als docent verbonden aan het Hendrik Kraemer Instituut te Utrecht en aan Hydepark te Doorn. Op dit onderzoek promoveerde hij in 2006 te Utrecht.