Verloren zonen van Joh.G. Veenhof is een boeiend geschreven boek over de belevenissen en ervaringen van Arie Hornman, voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Eerst werkt de in het Betuwse Maurik geboren Arie als grondwerker bij de steenoven, waarna hij vervroegd in dienst treedt. Daar, in de Menno van Coehoorn Kazerne, ontmoet hij Gijs Waterman, die in het gewone dagelijkse leven arbeidzaam is als losse werkman en srtoper. Beide zijn groot gebracht aan de rand van de beschaving en veel minder gecompliceerd dan hun mede soldaten.
Na de diensttijd wordt het werk weer door Arie hervat. Maar al spoedig begint het steeds meer te rommelen in de wereld en wordt de mobilisatie een feit.
Met toenemende spanning beschrijft de auteur de verwikkelingen rond de negende mei negentienhonderdveertig. Arie en Gijs hebben beide hun bestemming bij de rijksstraatweg de Nude, die de Grebbelinie doorsnijdt. Bij dit frontgedeelte wordt de zware bittere strijd gestreden.
De feiten en gebeurtenissen berusten allemaal op waarheid. Deze zijn opgetekend uit de mond van Arie Hornman, die vele avonden beschikbaar stelde om zijn belevenissen op de band te laten zetten. Uit al deze gegevens is dit boek ontstaan.De namen van de personen zijn vervangen, maar de plaatsen waar alles zich afspeelt zijn juist.
Door de waanzin van machtswellustige, politieke, figuren, stierven vele verloren zonen.