Zomer 1948 ' Rita heeft twee weken alleen in Zweden gelogeerd. Samen met Britt-Marie, haar nieuwe vriendinnetje, en haar ouders gaat ze terug naar huis. 'We moeten ervoor zorgen dat Britt-Marie een vrolijke indruk krijgt van Nederland. We laten haar geen plekken zien die aan de oorlog herinneren,' zegt Rita's vader. 'En we praten er ook niet over omdat Britt-Marie dan misschien moet denken aan dingen die zij heeft meegemaakt in Finland toen daar gevochten werd tegen de Russen.' Gastvrouw zijn voor iemand die jouw land niet kent en jouw taal niet spreekt, is moeilijk en het is nog moeilijker om niet over de oorlog te mogen praten. Rita pakt het allemaal aan op haar manier. Ze stuurt de gesprekken steeds de goede kant op en tijdens fietstochtjes door de duinen waar de erebegraafplaats is en prikkeldraad vanwege de mijnen, weet ze Britt-Marie af te leiden. Tot er een ogenblik komt waarop dat haar niet meer lukt en de verhalen losbarsten. Hoofdbagage sluit aan bij Vreemd land (1995), maar ka goed zelfstandig gelezen worden. Over Vreemd land, ZILVEREN GRIFFEL 1996, schreef de pers: '...Verschuur schrijft onverschrokken op wat er gedacht wordt, of dat nu gedachten zijn waar een mens mee voor de dag kan komen of niet...' NRC Handelsblad/Marjoleine de Vos '...Rita Verschuur heeft het talent om zich zonder voorbehoud te verplaatsen in het kind dat ze was. Glashelder, alsof het gisteren was. Ongecensureerd, alsof ze de volwassene in zichzelf op non-actief heeft gezet...' Trouw/Lieke van Duin ' ... Met Vreemd land heb ik het gevoel een bescheiden meesterwerk in handen te hebben---.' De Groene Amsterdammer/Bregje Boonstra