Splijtende humor en actie
Het boek bij de TV1-serie Sedes & Belli
Salieri
Sedes & Belli
Bavo Dhooge
‘Het gaat om een verdwijning. Salieri heet hij. Dat is zijn naam.’ Mevrouw Berk pauzeert even.
‘Wie is precies die Salieri? Een man die geheim wenst te blijven?’
‘Salieri is mijn paard. Een renpaard. Een raspaard.’
Sedes & Belli, werknemers van het detectivebureau SCAN Recherche , krijgen een wel heel bijzondere opdracht van hun baas, Vic Moens. Algauw gaat het detectiveduo in het zadel zitten voor een dolle en gevaarlijke rit in de paardenwereld van de Oostendse Wellington Hippodroom. Gevaarlijke hindernissen en dwaalsporen doen de speurders aanvankelijk in het zand bijten. De andere leden van het detectivebureau, Coene en Tydgat, storten zich op een zijspoor: doping in de paardensport en grof geld.
Splijtende actie en humor monden uit in een spetterende finale. Sedes & Belli wagen elk op hun manier een gok. De juiste?
Bavo Dhooge schreef als scenarist mee aan de gelijknamige TV1-fictieserie Sedes & Belli. Zijn debuutthriller Smak werd genomineerd voor de Diamanten Kogel van het Vlaamse Misdaadgenootschap.
De pers over Smak
‘Wat mij betreft mag Bavo Dhooge best aan een reeks beginnen.’ (De Standaard der Letteren)
Een fragment
De Toyota kwam in vlammende vaart het afgelegen wegje naar het dok opgereden. In een mum van tijd stond de SCAN-wagen geparkeerd en Frank Sedes was maar al te blij dat hij mocht uitstappen.
‘Nu besef ik weer waarom ik een hekel heb aan rijden,’ zei hij.
‘Jij hebt een hekel aan rijden omdat je je rijbewijs niet hebt.’
‘Dat heb je andersom,’ zei Sedes. ‘Als ik jou bezig zie heb ik niet veel zin meer om mijn rijbewijs te halen.’
‘Waarom neem je de volgende keer dan niet gewoon de bus?’ stelde Belli voor.
‘En noem je dat muziek? Wat is dat voor herrie?’
‘Herrie voor volwassenen, Sedes. Korn . Nooit van gehoord?’
‘Nee, en ik had het liefst zo willen houden.’
Zij aan zij liepen ze langs de garage het gebouw van SCAN Recherche binnen. Het was ondertussen al tegen de middag. In het aangrenzende kantoor maakte Lambroux zich net op om te gaan lunchen. Lambroux was het enige SCAN-lid dat zich ambtenaarsuren kon veroorloven.
‘Ha, ik heb extra informatie over dat paard van jullie,’ verwelkomde ze het tweetal.
‘Dat komt goed van pas,’ zuchtte Belli. ‘We zijn nog maar net begonnen en we zitten al strop.’
Lambroux zocht glimlachend naar het dossier dat ze netjes had klaargemaakt. Sedes registreerde elke beweging van haar. Lambroux was de enige die haar raadsel nog niet had prijsgegeven. Ze hulde zich in mysterie. Ze werkte om te beginnen meestal alleen, zat de hele dag achter haar computer en leek toch nog een interessant leven te hebben dat ze voor de rest van SCAN liever verborgen hield. Voor hetzelfde geld kon ze een serial killer zijn: overdag de gedienstige poeslieve dertiger, ‘s nachts een losgeslagen psychopa