Een zoektocht naar het centrum van de christelijke ervaring. De laatste jaren komen meer en meer christenen tot het besef dat het christendom niet meer de kracht heeft het menselijk hart of zijn geest te transformeren. Er is een spirituele dimensie verloren gegaan. eigenlijk kan het de mens geen ware religieuze ervaring meer bieden. Deze ontwikkeling heeft geleid tot spirituele armoede, tot een onvermogen het goddelijke in onszelf te beleven. Tegelijk is er het vermoeden dat het christendom een kern moet bevatten waarin de ware christelijke leer gelegen is. Zijn we al wel toegekomen aan het in praktijk brengen van het christendom? Wat voor een soort christendom is dat en waar is het te vinden? Hoe ontdekken we wweer de ware christeijke waarden? Prof. dr. Jacob Needleman geeft in dit boek een verslag van zijn poging de essentie van het christendom (opnieuw) te ontdekken. Het is een bewogen persoonlijke zoektocht en tegelijk een diepgaand onderzoek naar de bron, naar het wezen van de christelijke ervaring. Die zoektocht wordt gekenmerkt door uitgebreide literatuurstudie,bijwonen van conferenties en urenlange gesprekken met o.a. kerkelijke vertegenwoordigers. Daarbij probeert hij dit vraagstuk te plaatsen tegen de achtergrond van de internatonale crises in onze beschaving en van de veelvoud aan akten, stromingen en cultussen, die vaak even snel versplinteren of uiteenvallen als ze gevormd werden. Hij heeft diepgaande gesprekken met een aartsbisschop van de OosterOrthodoxe Kerk, een christelijke monnik vuit het Verre Oosten die een opzienbarend dagboek nalaat en ook met een Amerikaanse missionaris in Afrika, die een fascinerend verslag doet van mystieke gebeurtenissen. Hij praat met joodse studenten,bezoekt een oecumenische gemeenschap in Taize en raadpleegt geschriften uit de begintijd van de Kerk. Ook confronteert zijn zoektocht hem met elementen als kennis en liefde,de aandacht van het hrt, de ziel als intermediair wezen,met de gnosis en de oorsprong van 'ketterij' . Hij slaagt er tenslotte in, een christendom aan te reiken dat hij het 'intermediaire christendom' noemt - een christendom dat iets in de mensen wakker maakt.