Het omstreden meesterwerk van D.A.F. de Sade (1740-1814). Van de Nederlandse vertaling door Hans Warren werden al zo’n honderdduizend exemplaren verkocht. Voor deze uitgave werd de vertaling van Warren uit 1969 geheel door hem herzien.

De 120 dagen van Sodom / Of de school der losbandigheid wordt gezieb als de beruchtste lockdown uit de wereldliteratuur.
Het is een raamvertelling over een afgelegen slot waar een groep mannen zich overgeeft aan veelsoortige seksuele, met name sadistische perversies. Tweeënveertig vrouwen en knapen worden gevangen gehouden in een ontoegankelijk kasteel, overgeleverd aan de grillen van vier libertijnen.

‘Tranen van bloed’ huilde Markies de Sade toen hij zijn levenswerk verloren waande: het beroemde en beruchte manuscript van ruim 12 meter lang en 11 centimeter breed waarop hij vanaf 22 oktober 1785 in de Parijse Bastille gevangenis heimelijk De 120 dagen van Sodom had geschreven. Ruim honderd jaar later bleek iemand de rol toch te hebben gered en eind 2017 werd die door de Franse regering tot ‘trésor national’ verklaard.

Deze onvoltooid gebleven roman is vooral zo beangstigend door de consequentheid waarmee over seks en geweld is nagedacht. De Sade zocht naar de absolute waarheid, maar koos daarbij een richting waarin vrijwel niemand durft te kijken. Zo ontstond een ‘bijbel van het kwaad’. Een verpletterende, maar dikwijls ook humoristische catalogus van wellust en wreedheid, met een eeuwige actualiteit.

Donatien Alphonse François de Sade, bekend onder de naam Markies de Sade, was een Franse aristocraat, schrijver en bekende voorstander van het libertinisme. De woorden sadisme en sadomasochisme zijn van zijn naam afgeleid.