Johannes Werkman (1939-)

Een onderwijzer in Kampen raakt eind jaren zestig betrokken bij de kerkscheuring onder de Vrijgemaakte Gereformeerde Kerken.

Recensie:
Deze roman vertelt van een cultuur die verloren gaat. Omstreeks 1965/1966 deed zich een kerkscheuring voor in de Vrijgemaakte Gereformeerde Kerken in Kampen. Dit verhaal is daarvan de literaire verbeelding. Het verhaalperspectief ligt bij de onderwijzer Tijs, het alter ego van Werkman (1939). Weliswaar is Tijs zo nu en dan deelnemer, maar hoofdzakelijk toeschouwer; zijn omgeving let op zijn rechtzinnigheid, terwijl hij zijn best doet iedereen te vriend te houden. Door deze distantie van de hoofdfiguur ontbeert het verhaal evenwel drama, emotie en spanning. De roman geeft zowel een beeld van de strakke redeneertrant in de strenge protestantse gemeenten als van hun ontluisterend gebrek aan begrip en vergevingsgezindheid. Door het theologische discours over de éne, ware kerk bonden de gelovigen de strijd aan met het in hun ogen alom dreigende gevaar van relativisme. De roman benadrukt de waardevolle kanten van deze discussies evenzeer als de persoonlijke tragedies die er vaak het resultaat van waren. Werkman heeft waarheid en fictie niet onverdienstelijk met elkaar verweven. Voor wie met (de strengere vormen van) het protestantisme bekend is zeer herkenbaar.

Ex bibliotheek Ev. Hogeschool

Staat: Goed, lichte gebruikssporen

Overijssel Kampen Romans Kerkscheuring Kerkelijke Conflicten Gereformeerde Kerken vrijgemaakt; Nederlands Gereformeerde Kerken; Christelijk milieu; Psychologische roman; Protestants milieu Keuzes