Kort na de opening van Nederlands eerste echte operahuis, het Muziektheater in Amsterdam, was er sprake van een uitzichtloze chaos bij de toenmalige Nederlandse Opera. In 1988 werd de voor velen totaal onbekende Libanese Brit Pierre Audi benoemd tot artistiek directeur. Oud-Volkskrantjournalist en operakenner Roland de Beer beschrijft beeldend en trefzeker hoe Pierre Audi in nauwe samenwerking met zakelijk directeur Truze Lodder het muziektheater in Nederland heeft ontwikkeld tot 'boutique opera' die ook internationaal opzien baart.
Vier jaar lang werkte De Beer aan zijn boek. Hij dook in bestuurlijke archieven (en is de eerste die eruit citeert), sprak met 70 'medewerkers en tegenwerkers' en reisde met Pierre Audi naar London, waarover Audi (die het Almeida Theatre van bouwval tot place to be ontwikkelde) zegt 'alles wat ik ben, is hier geboren'. Ze bezochten Libanon, het verscheurde land waar Audi zich niet meer thuis voelde. In Beiroet, Tyrus, Baalbek en andere 'mythische' locaties werden de oorsprongen zichtbaar van zijn creativiteit.

Hoewel De Beer met Audi's zuster, broer en ouders heeft gesproken en het boek ook een aantal jeugdfoto's bevat, is het geen biografie. Het is een portret in 24 hoofdstukken van een man die als 'reine dwaas' kwam en de Nederlandse Opera (nu 'Nationale Opera & Ballet') al 28 jaar bestiert als 'componist van componisten' en 'regisseur van regisseurs'.
'Dit komt dichter bij Pierre dan ik voor mogelijk heb gehouden' (Truze Lodder, zakelijk directeur Nederlandse Opera 1987-2013)'Wat een project' (Hartmut Haenchen)'Een belangrijk stuk geschiedschrijving. Het leest als een spannend boek' (Jan Willem Loot, voormalig directeur NedPhO en Koninklijk Concertgebouworkest)