Beetje gebruind, op 1 pagina een enkele streep.
(Inleidingen algemene vergadering op 18-20 april 1958 te Leuven en Brussel van het Wijsgerig Gezelschap en de Vereniging voor Thomisische Wijsbegeerte)

Dr. Stephan Strasser, was sinds 1947 hoogleraar in de wijsgerige psychologie en antropologie te Nijmegen.
Strasser werd geboren in Wenen in 1905. Hij studeerde moderne filologie, filosofie en psychologie te Wenen, en pschologie in Dijon. Hij promoveerde in 1932 en werd daarna leraar in Wenen en vanaf 1938 in Leuven. Hij verliet Oostenrijk vanwege de Anschluss. In 1942 werd hij medewerker van het Husserl-archief. Daarnaast studeerde hij aan de Leuvense universiteit verder in de thomistische filosofie. In 1947 aanvaardde hij de functie van buitengewoon hoogleraar in de wijsgerige psychologie en antropologie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Het jaar daarop werd hij gewoon hoogleraar, terwijl zijn leeropdracht werd uitgebreid met de normatieve pedagogie en de geschiedenis van de pedagogie.
Zijn voorkeur voor de fenomenologische methode blijkt uit zijn nauwkeurige waarneming der psychologische verschijnselen gecombineerd met een strenge redeneertrant. Strasser was een specialist in Husserl, wiens Cartesianische Meditationen und Pariser Vorträge (1950) hij uitgaf en inleidde.
Alphonse Marie Adolphe De Waelhens (1911-1981) was een Belgisch filosoof en hoogleraar aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte van de Katholieke Universiteit Leuven en de Université catholique de Louvain.

Als een van de eersten liet hij het werk van Martin Heidegger ingang vinden in zowel het Franse als het Nederlandse taalgebied, en bestudeerde hij eveneens de fenomenologie bij Edmund Husserl en Maurice Merleau-Ponty. In de loop der tijd interesseerde hij zich steeds meer in de psychoanalyse en de psychose. Samen met de Leuvense hoogleraren Antoon Vergote en Jacques Schotte richtte hij in 1965 de Lacaniaans georiënteerde Belgische School voor Psychoanalyse op. Eind jaren '60 werd de latere hoogleraar Herman Parret zijn assistent.

Belangrijkste werken

La philosophie de Martin Heidegger, 1942
met Walter Biemel: M. Heidegger, De l'essence de la vérité, vertaling en inleiding van Vom Wesen der Wahrheit, 1948
Une philosophie de l'ambiguïté. L'existentialisme de Maurice Merleau-Ponty, 1951
Chemins et impasses de l'ontologie Heideggerienne. À propos des 'Holzwege', 1953
Phénoménologie et vérité. Essai sur l'évolution de l'idée de vérité chez Husserl et Heidegger, 1953
Existence et signification, 1958
La philosophie et les expériences naturelles, 1961
La Psychose. Essai d'interprétation analytique et existentiale, 1971
Le Duc de Saint-Simon. Immuable comme dieu et d'une suite enragée, 1981
(Wikipedia)