Binnen korte tijd verschenen twee belangrijke studies ove betekenis van Jezus: H.M. Kuiterts Jezus, nalatenschap van het christendom, en A. van de Beeks Jezus Kurios. Ze dragen op zeer verschillende wijze bij aan het actuele en soms heftige debat over de christologie.

Van de Beek neemt als uitgangspunt de klassieke theologische traditie van de Griekse kerkvaders, terwijl Kuitert nu juist Jezus wil ontdoen van alle theologische aangroeisels om uit te komen bij het beeld dat Jezus van zichzelf had. Hoog is de inzet van Van de Beek: bij Jezus, werkelijk Zoon van God, zoals de belijdenis van de kerk geleerd heeft. Die hoge christologische inzet komt echter laag uit: bij God die afdaalt tot de mens in zijn ellende en verdriet.

Kuitert begint bij de resultaten van de nieuwtestamentische bijbelwetenschap. Jezus heeft zichzelf nooit als goddelijke zoon gezien. Hij wilde niet meer zijn dan een Jood die voor heidenen de weg opende voor God. Een lage inzet met een hoge uitkomst.

In de bundel Jezus: bij hoog en bij laag becommentariëren Kuitert en Van de Beek elkaars christologieën. Verder schreven theologen uit verschillende boeken van de kerken over beide boeken. Aan de bundel werkten mee: A. van de Beek, K.E. Biezeveld, G. van den Brink, W.M. de Bruin, W. Dekker, M. Kalsky, C. van der Kooi, G.G. de Kruijf, H.M. Kuitert, M.H. de Lang, Th.M. van Leeuwen, L.J. Lietaert Peerholte, E.P. Meijering, A.J. Plaisier, R.H. Reeling Brouwer, K.A.D. Smelik, H. Veldhuis, H.E. Wevers en L.Th. Witkamp.