Antoine J.M. Vossen (geb. 1923, Roermond) studeerde filosofie en psychologie aan de universiteit van Leuven (doctoraal 1949). In 1951 werd hij psycholoog aan het Paedologisch Instituut te Nijmegen, een intern behandelingsinstituut voor kinderen met ernstige aanpassings- en leermoeilijkheden. In 1956 kreeg hij daar de leiding over de residentiële behandeling en kort daarna volgde zijn benoeming tot psycholoog-directeur. In deze functie kreeg hij te maken met het kind in nood, met het herstellen en weer op gang brengen van de ontwikkeling van het kind via psychotherapie, speciaal onderwijs, groepswerk in de leefsituatie enz., maar ook met het leiden, begeleiden en scholen van zijn medewerkers in de vele sectoren van dit werk. De psychotherapie van kind, jeugdige en volwassene in de geest van Rogers, waar de persoonsrelatie en persoonsontwikkeling zo centraal staan, werd voor hem een bron van inspiratie bij dit helpen van zowel het kind als van zijn diverse medewerkers. In 1967 promoveerde hij te Nijmegen in de sociale wetenschappen, waarbij het eerste deel van dit boek, handelend over de psychotherapie, als dissertatie diende. Negentien jaar lang was hij docent in de ontwikkelingspsychologie aan de Voortgezette Opleiding voor Maatschappelijk Werk te Nijmegen. In 1971 werd hij benoemd tot bijzonder hoogleraar in de klinische ontwikkelingspsychologie aan de K.U. te Nijmegen. Hij staat aan het hoofd van een erkende post-doctorale opleiding in psychotherapie met kinderen, jeugdigen en volwassenen. Van 'Zichzelf worden in menselijke relatie' is een Duitse vertaling verschenen.