Iets uit/ over dit boek.
'De eerste, hebreeuwse, uitgave van "Paden in Utopia" verscheen kort na de tweede wereldoorlog, hoewel de tekst veel eerder - begin dertiger jaren - geconcipieerd moet zijn. In het veelomvattende oeuvre van Martin Buber neemt deze politieke publikatie slechts een bescheiden plaats in tussen de chassidisijkheid is geworden. che geschriften, de grandioze Bijbel-vertaling, de studies over het messiaans geloof, de dialogisch-antropologische bijdragen en de voordrachten over het jodendom. Toch loopt door Buber's gehele leven en werk deze rode draad:
het zoeken naar vernieuwing van een maatschappij die 'structuur-arm', dwz. arm aan gemeenschap, arm aan menselijkheid is geworden. Zijn religieus-humanisme was nauw verweven met het door de marxisten gebrand-
merkte en gehoonde 'utopisch socialisme'.
Buber maakt aan de hand van treffende citaten uit het werk van de vaders der revolutionair-socialistische gedachte duidelijk hoe binnen deze 'geseculariseerde-eschatologie' de tegenstellingen zich toespitsen.
Er zijn twee hoofdlijnen te onderkennen, beide in oorsprong gericht op hetzelfde doel:
de opbouw van een rechtvaardige, voor elk individu zinvolle, waarachtig menselijke samenleving. - De weg van Marx naar Lenin zien we tenslotte jammerlijkdoodlopen in een conformistisch centralistisch staatssysteem.
Maar het gaat hier om die andere koers, gewezen door de grote utopisten:
Saint-Simon, Fourier, Owen, Proudhon, Kropotkin, Landauer.
Met kritische sympathie beschrijft Buber hun visionaire denkbeelden over de herstructurering van de maatschappij; evenzo analyseert hij de in de historie van de laatste anderhalve eeuw steeds weer opduikende pogingen om langs 'organische' weg, met de kleine commune als kiemcel, de nieuwe mens, de nieuwe wereld te laten groeien. De 'associations fraternelles', de 'kolonies', de collectieve nederzettingen, de coöperaties- pogingen die faalden.Begrijpelijk dat Buber, zo nauw betrokken bij de vorming van de pioniers, uitvoerig ingaat op het ontstaan van de kibboets, het vermetele experiment waarvan hij nog kan stellen:
een voorbeeld van 'niet mislukken'. (...)'.