Waar hulp verleend wordt aan kinderen of jeugdigen, zoals in de jeugdzorg (jeugdhulpverlening, jeugd-GGZ en jeugdbescherming) of waar onderwijs specifiek ingekleurd wordt en hulpverleningsachtige trekjes heeft, zoals in het speciaal onderwijs, is het van groot belang dat deze hulpverlening zo goed mogelijk plaatsvindt. Onderzoek en diagnostiek liggen hieraan ten grondslag. Onderzoek en diagnostiek op zich volstaan echter niet. Ze moeten omgezet worden in begeleiding en behandeling. Begeleiding en behandeling is er inmiddels in soorten en maten. Lang is gedacht dat onderzoek, diagnostiek en behandeling een trias vormen die volstaat. Er is echter een ontbrekende schakel en die staat in dit boek centraal: de behandelingsplanning. Behandelingsplanning en het behandelingsplan als schriftelijke neerslag daarvan representeren de vertaalslag, het slaan van een brug tussen onderzoek en diagnostiek enerzijds en begeleiding en behandeling anderzijds. Het is een proces waarvoor tijd ingeruimd moet worden en waaraan eigen technische aspecten te onderkennen zijn.
In dit boek is ervoor gekozen om allereerst, in de eerste vier hoofdstukken, vrij uitgebreid in te gaan op de voorwaarden waaraan voldaan moet worden wat betreft organisatie, behandelingsvisie en circuit van overleg en verslaglegging, wil behandelingsplanning een logisch onderdeel worden binnen een instelling. Ook is plaats ingeruimd voor de maatschappelijke en wettelijke kaders die tot behandelingsplanning verplichten. Na het algemene deel wordt in een specifiek deel expliciet op (be)handelingsplanning ingegaan. Een algemeen (be)handelingsplan en (be)handelingsplannen per discipline worden gepresenteerd. De auteur heeft ervoor gekozen in dit boek vrij uitgebreide en breed opgezette plannen te tonen en toe te lichten.