Wanneer zijn moeder overlijdt beseft Blake Morrison hoe weinig hij eigenlijk van haar weet. Kim Morrison was voor haar kinderen de moeder die er altijd was, voor haar man de echtgenote die zich dienstbaar opstelde en voor haar patiënten de dokter die voor hen klaarstond. Als een kameleon voegde ze zich naar elke situatie en nam ze de kleur aan die de buitenwereld van haar verwachtte. Bescheiden als ze was cijferde ze zichzelf volledig weg. Ze sprak zelden over zichzelf en vragen over haar afkomst of verleden ontweek ze.
In 1997 erft Morrison een enorme stapel brieven - liefdesbrieven die zijn ouders elkaar schreven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aan de hand van deze eerlijke, grappige en soms boze brieven probeert hij een beter beeld te krijgen van zijn moeder. Zo ontdekt hij dat zij voordat ze mevrouw Morrison werd, naar de naam Agnes O'Shea luisterde en opgroeide in een grote Ierse familie. Ze komt naar voren als een sterke en zelfstandige vrouw, die in 1942 dokter werd en tijdens de oorlog in verschillende ziekenhuizen werkte. Allerlei onderwerpen waarover zij later zou zwijgen, komen aan bod: liefde, identiteit, religie, werk, en oorlog.
'Wat mijn moeder mij nooit verteld heeft' is het ongewone, soms pijnlijk eerlijke levensverhaal van een bijzondere vrouw en het ontroerende verslag van de zoektocht van een zoon naar zijn moeder.
'Mooi boekje, opnieuw.' - Michaël Zeeman in de Volkskrant