Kairos. Alleenstaande moordenaar met kind zoekt vergeving vertelt het schokkende levensverhaal van Gerrit Stanneveld, die opgroeide in een asociaal milieu in Zuid-Limburg.
''Het was een en al chaos, geweld en normloosheid. Regelmatig was ik er getuige van dat dronken mensen elkaar de koppen insloegen met autokrikken en barkrukken.''
Zonder enige terughoudendheid vertelt Gerrit zijn rauwe geschiedenis.
Op zijn 13e deed hij mee aan een overval op een juwelier, in familieverband. Het was het begin van een lange carrière in de criminaliteit. Op zijn 16e belandde hij voor het eerst in de gevangenis, na een gewapende roofoverval. De 20 jaar die volgden waren een aaneenschakeling van drugsverslaving, alcoholisme, geweld, mishandeling, gevangenisstraffen (grotendeels in isolatiecellen doorgebracht), en zelfs moord. In augustus 1993 haalde Gerrit het Journaal en de voorpagina's van de landelijke kranten toen hij twee politieagenten neerschoot.
Maar toen Gerrit op z'n 35e vader werd van zoontje Kairos - terwijl hij in een TBS-kliniek verbleef - veranderde alles. Daar kwam bij dat hij een intense spirituele ervaring onderging in de isolatiecel. ''Ik voelde de geestelijke ketenen, de misvormingen van mijn jeugd van mij afglijden, en ik huilde... ik huilde en ik huilde en ik huilde...''
Gerrit Stanneveld heeft vrijwel geen scholing gehad, maar juist door zijn ongepolijste schrijfstijl komt dit boek, dat hij in zes weken tijd nacht na nacht eruit ramde, aan als een mokerslag. Een verhaal waarvan je je nauwelijks voor kan stellen dat dit in Nederland mogelijk is.