Een Rotterdammer op reis. Dat is misschien wel de beste omschrijving van deze patriciërszoon. In weelde opgegroeid kon hij het zich veroorloven om van wetenschap en reizen zijn levensvervulling te maken. HIj was aan Rotterdam gebonden, maar zijn reisliefde was groter dan de band met zijn stad. Hij hield wel regelmatig contact met het thuisfront. De vele brieven aan zijn moeder, waarvan hij een selectie publiceerde, vormen de biografische leidraad voor dit boek. Elie was een genteleman-vorser en deze vertelling volgt hem op de voet, via Zwitserland, waar zijn vader werd verbleegd, en de reizen die hij als natuurwetenschappelijk onderzoeker maakte naar Nederlands-Indië, Brazilië, Amerika en naar andere plaatsen die hem trokken. Zijn grote belangstelling voor andere culturen legde hij als een scherp waarnemer, een amateur-antropoloog, vast en bieden met elkaar een prachtig subjectief tijdsbeeld van een voor zijn tijdgenoten vreemde wereld. Gedurende zijn reizen verzamelde hij voorwerpen die de basis vormden voor de etnografische collecties van Rotterdam. Op latere leeftijd stortte hij zich op europees glaswerk en oosters porselein. Elie kocht wat hij mooi vond; hij had geld genoeg. Zijn huis aan de Parklaan werd op den duur een privé-museum. Maar om de betekenis van zijn etnografische en kunstverzamelingen in een kunsthistorisch perspectief te plaatsen, onderbreken we zijn reizen. Specialisten van de Rotterdamse musea buiten zich over Elies levensverhaal met aanvullende overpeinzingen over zijn collecties.