Wachtend op haar wekelijkse zangles raakt Ana gefascineerd door een prachtige stem vanachter de gesloten deur van haar zanglerares. Helemaal in de war raakt ze, wanneer ze de nieuwe leerlinge die bij deze stem hoort, Ursula, leert kennen. Wanneer Ursula bij haar thuis ontvangt, blijkt ook haar man Federico zich aangetrokken te voelen tot deze vrouw, van wie een geheimzinnige verleiding uitgaat. Zonder dat ze het aanvankelijk van elkaar weten, krijgt zowel Ana als Federico een verhouding met Ursula. Daarmee wordt een ontwikkeling in gang gezet, die geen van drieën nog kan keren.
In deze roman schrijft Silvia Arazi over een milieu waarmee zijzelf vertrouwd is, de wereld van de klassieke zang. Als een rode draad weeft zij het raadsel van het talent en het wonder van de artistieke schepping door de levens van drie hoofdpersonen. Ana, de vertellende ik-figuur, is zeer musicaal, maar haar stem is te bescheiden voor een grote carrière. Ursula is begiftigd met een stem die de toebehoorder diep raakt, en kan alle grote podia van de wereld veroveren. Federico is uiterst gedreven en ambitieus, maar zijn talent is te klein. Deze drie zo verschillende levens vermengen zich tot een gemeenschappelijke geschiedenis en aan dan elk hun eigen weg.
Met haar ingetogen, suggestieve manier van vertellen verkent Arazi in De zanglerares de donkere kamers van de menselijk ziel. Van wat zich in het onderbewuste van de personages afspeelt kunnen we hooguit een vermoeden hebben.