Dr. J. Tennekes is cultureel antropoloog; tegelijkertijd staat hij als gelovige in de christelijke traditie. In De Bierkaai en de Bron kijkt hij* naar zijn eigen religie vanuit het dubbele perspectief van een gelovig cultureel ~ antropoloog. Het leven in die twee werelden - van de christelijke gemeente en de maatschappijwetenschap - stelt hem voortdurend voor vragen. Bijvoorbeeld: is er iets mis met de manier waarop gedragswetenschappers gewoonlijk het christendom bestuderen? Hieraan wijdde hij zijn studie Onderzoekers en gelovigen (1999). In zijn nieuwe boek gaat hij in op de problemen waarmee hedendaagse christenen worden geconfronteerd als ze willen blijven geloven. Hoe kunnen ze in de wildernis van de geseculariseerde cultuur waarin ze leven, de bron van levend water vinden waarop ze als gelovigen zijn aangewezen. Hoe kunnen ze vasthouden aan het geloof dat de bierkaai van hoe - het - nu - eenmaal - toegaat - in - deze - wereld ooit zal worden veranderd in een stad van vrede. Hij doet dat aan de hand van een drietal vragen die hedendaagse gelovigen zich regelmatig stellen, namelijk: is het eigenlijk wel waar? (hoe kun je als gelovige in de wereld van vandaag volhouden aan de waarheid van het evangelie), wat stelt het eigenlijk voor? (maakt het voor het alledaags bestaan wat uit of je christen bent of niet) en wat moetje er eigenlijk mee? (hoe moet je als hedendaags gelovige omgaan met de traditie). In de antwoorden die hij op deze vragen geeft komt zowel zijn betrokkenheid als gelovige, als de afstand van de cultureel antropoloog naar voren. Het blijkt dat er vanuit sociaal-wetenschappelijke inzichten kritische kanttekeningen kunnen worden geplaatst bij de wijze waarop christenen met deze vragen plegen om te gaan. Die kanttekeningen scheppen voor hem echter de ruimte om antwoorden te vinden die voortkomen uit de ervaringen die hijzelf in de loop van de jaren met het christelijk geloof heeft opgedaan.