Ik ben in Dublin geboren, halverwege de twintigste eeuw hoewel het soort wereld waarin ik terecht kwam meer aan iets uit een lang vervlogen verleden deed denken dan aan nu. Mijn ouders hadden negen kinderen in een tijd dat een gezin van negen kinderen niets bijzonders was onder de driftig telende, straatarme, anonieme leren van toen. Ik was een typisch geval. Een niemendal, geboren uit een nimmer te boek gestelde lijn van niemendallen. In een conservatief katholiek land dat de seksualiteit vreesde en me zelf informatie over mijn eigen lichaam onthield, kon ik als meisje en als vrouw een leven vol hindernissen verwachten. Maar in ieder geval, nam men toen algemeen aan, zou ik niet worden opgezadeld met de plicht een goed inkomen te verdienen. Uiteindelijk zou er een man opdraven die met me zou trouwen en me zou onderhouden.
Naula O´Faolain groeide op in Duplin in een arm gezin. Haar vader was een bekende journalist die zijn dagen en nachten het liefst buitenshuis doorbracht. Nuala´s moeder verslond boeken en dronk met dezelfde tomeloze harttocht. De kinderen moesten daarom hun weg in het leven zelf zien te vinden. De intelligente Nuala vond troost in de literatuur en dat werd haar redding. Bent u iemand? Is het ontroerende verhaal van een moedige vrouw die zich wist te ontworstelen aan het enige bestaan dat het behoudende katholieke Ierland voor vrouwen in petto had: dat van echtgenote en moeder. Als Nuala O´Faolain haar leven ontvouwt, schetst ze tegelijkertijd een openhartig en vilein portret van haar vaderland. Het Ierland dat zij beschrijft is niet het romantische groene heuvelland waarin vriendelijke roodharige bewoners prachtige verhalen vertellen boven een glas bier, maar een land waarin vrouwen en kinderen lange tijd niets te zeggen hadden.