In dit boek laat kardinaal Danneels zich ronduit interviewen door de Franse filosofé Gwendoline Jarczyk. Werkelijk alle vragen die de Kerk en de maatschappij van onze tijd boeien en in de ban houden, komen in dit boek aan bod. De antwoorden van de kardinaal getuigen van zijn diepe bekommernis voor de mens, voor elke mens. Voor de kardinaal spreken ethische vragen rond abortus, echtscheiding en homoseksualiteit of euthanasie, respectievelijk over het recht op een menswaardig leven, de kansen om een gelukkig leven uit te bouwen en de plicht van de geneeskunde de dood te vermenselijken. Wanneer in onze samenleving de zorg voor de zwakke en gekwetste mens primeert, zullen ook wij onze eigen eindigheid kunnen aanvaarden. De heilloze fabel over de morele autonomie van de mens houdt geen stand. De vredesmissies naar het verscheurde Joegoslavië, het bezoek aan de vervolgde christenen van Soedan en de moedige interventie in de discussie rond de karmel van Auschwitz zijn tekens van zijn meeleven en meelijden. Vreemdelingenhaat en antisemitisme worden streng veroordeeld. Dat vele mensen het moeilijk hebben met bepaalde kerkelijke documenten is de kardinaal niet onbekend. Maar liefde die oprecht is, leidt tot kritiek die niet zonder respect is. De Schrift en de Kerk willen geen taal spreken die de mens vreemd is, maar wel verwoorden wat de mens ten diepste toe is. Kardinaal Danneels belijdt als zijn geloof dat de vermenselijking van de mens tevens zijn vergoddelijking is en hieruit blijkt de menslievendheid van God zelf.