Meestal vinden we blindelings de weg in de stad waar we wonen. Tot een plotselinge gebeurtenis ons dwingt een omleiding te volgen die de dagelijkse routine verstoort. Dan kijken we vol verbazing om ons heen en vragen ons af wat we eigenlijk van de stad begrijpen.
In BEETHOVEN & STAD worden twee thema’s met elkaar in verband gebracht als in een sonate. De luisterervaring van een complex pianowerk, de Diabelli-variaties van Beethoven, wordt gebruikt om onze manier van waarnemen, onder andere van een stad, aan een nadere beschouwing te onderwerpen.

We move about our cities with great haste and unsuspectingly. Until a sudden experience forces us to face facts, that it is time to consider our naivety. Where are we? What is it we actually see? Why have we never seen this or that before? In BEETHOVEN & CITY two themes are being pieced together as in a sonata. The experience of listening to a complex piano work, the Diabelli Variations by Beethoven, is used to subject our means of perception to closer scrutiny, in¬cluding the ways we observe cities.

Concentreren op een plek in de stad leert ons dat er eindeloos veel dimensies zijn aan het doorgronden ervan. De opgave is de complexiteit van de plek leren kennen met zijn fysieke kenmerken, plaats in het systeem, maar ook met zijn persoonlijke geschiedenissen en relaties, zijn dromen en dat allemaal tegelijk. Men moet simultaan leren lezen. Men moet leren stapelen. Vanuit een eendimensionale speldenprik kan men dan de hele stad zien.

‘Ik realiseerde me dat ik een bijzondere luisterervaring rijk was: veertig jaar luisteren naar één pianowerk: de Diabelli-variaties van Beethoven.’

Het thema van Diabelli’s wals, Ein Deutscher Tanz, wordt in het hoofd van Beethoven geheel gedemonteerd, gedeconstrueerd. Een abstract en supermodern procédé. Elk onderdeel apart is vervolgens kiem van nieuw muzikaal¬ materiaal, dat op verschillende manieren wordt bewerkt.


Concentrating on just one location made me realize that there are many, many dimensions to gain understanding of a place. To appreciate the complexity of it, I would have to get to terms with its physical qualities, its place in the urban tissue, and the personal histories, relations, and dreams. And all this would have to be perceived simultaneously. I would have to learn how to superimpose. But if I was successful I would be able to see the whole city from this one dimensional pinhole.

“I realized that one experience in listening to music could help me. Forty years of listening to and thinking about one piano work: Beethoven’s Diabelli Variations, might be able to help me formulate my quest into words.”

Beethoven totally deconstructs the theme of Diabelli’s Ein Deutscher Tanz. He takes it all apart. A very modern and abstract procedure. Each part is subsequently taken as a nucleus for new musical material, processed in very different ways.