Aanvankelijk telde LENTES LIEFDESVRUCIHT meer dan 63000 woorden. Naderhand heb ik deze weeklacht van verlangen ontdaan van verwijzingen naar waarachtige voorvallen. De lezer kent deze immers zelf uit eigen ervaringen van vervoering en ontnuchtering. Op aanraden van Anton Oskamp, redacteur van tientallen boeken en oprichter van schrijversschool Script*, zijn meer dan 50000 woorden geschrapt. Zo resteren gevoelens zonder dat het verhaal, de geschiedenis erachter, wordt verteld. Toch sluimert deze impliciet in de beschrijving: de lezer wordt langs een liefdesweg meegezogen naar het zwarte gat van een ongewenst einde. Anton Oskamp, liefhebber en verzamelaar van deze aparte niche in schrijversland, heeft ‘met steelse pret’ de oorspronkelijke tekst gelezen en kritisch begeleid, maar maakt de gedrukte vorm niet meer mee. Hij overleed in 2019. LENTES LIEFDESVRUCHT is ontleend aan bijna 300 beschreven (en bewaarde) ansichtkaarten. Gedurende een jaar zijn deze dagelijks verstuurd naar een fysiek moeilijk te benaderen geliefde. Deze kaarten zijn mijn inspiratiebron. De teksten zijn in spontane opwellingen van liefdesverlangen geschreven, zonder literaire pretentie of voorbestemming van publicatie (waartoe Anton Oskamp overigens aanspoorde). Voor de omslag is gebruik gemaakt van het schilderij In het tepidarium (1881) van Alma - Tadema (1836-1912). Trevor Scarse, schrijver en onder meer vertaler bij het Dichters-collectief Rixt, heeft de tekst naar het Engels vertaald. Deze overzetting betreft evenwel niet de laatste, nu gedrukte, versie en is niet geheel letterlijk, want langer. De Engelse versie is als keerdruk opgenomen. Simen de Jong, Amsterdam, februari 2021