'Onze laatste tien jaar waren de beste,' schrijft Elinor Fuchs in De glorieuze aftocht over haar moeder Lillian.
Lillian was allesbehalve een doorsnee moeder. Ze trouwde met een beroemde violist, scheidde, en trad in dienst van de Amerikaanse regering. Later vestigde ze zich als zakenvrouw in Washington en reisde ze de wereld rond om auto-onderdelen en militair gereedschap te verkopen. Voor haar dochter, die lange tijd bij haar grootouders woonde, was ze meer een vrouw om te bewonderen dan een moeder om lief te hebben. 'Afstand houden' werd het parool. Hoe minder Elinor met haar moeder te maken had, hoe beter ze met elkaar konden. opschieten.
Maar toen kreeg Lillian Alzheimer. De ziekte sloeg zo hevig toe dat de verhouding tussen Elinor en Lillian binnen korte tijd volledig veranderde. Niet alleen werd de dochter de moeder en de moeder het kind, maar ook de wederzijdse genegenheid groeide. In De glorieuze aftocht, een boek vol compassie, vertelt Elinor Fuchs op originele, eerlijke, inspirerende en ook humoristische wijze over het ziekteproces van haar moeder. Een verhaal om moed uit te putten.
Elinor Fuchs is hoogleraar aan de Yale School of Drama. Ze won verschillende prijzen voor haar toneelstukken en toneelrecensies. Ze schrijft voor, The Village Voice, The New York Times, Vogue en American Theatre.
'Een hartverwarmend en geestig tribuut aan een non-conformistische moeder.' - Publishers Weekly
'Dit fantastische verhaal trekt de lezer onmiddellijk mee. Fuchs heeft een schitterende balans gevonden tussen humor en tragiek.' - Kirkus Reviews
'Elinor Fuchs bezit een heerlijk ondeugend gevoel voor humor. Dit boek zit vol onverwachte lichtpunten, hoop, wijsheid en vreugde.' -The Atlanta Journal