'Sinds de Middelbaar Onderwijswet van 1863 waren er twee wegen naar het leraarschap: de universiteit en het staatsexamen voor de bevoegdheid tot het geven van les in het middelbaar onderwijs, de zogenaamde MO-akte. Omdat het gemis aan een systematische voorbereiding op het zware MO-examen steeds nadrukkelijker werd gevoeld, stichtten particuliere instanties vanaf 1912 MO-opleidingen, die gelegenheid boden tot het volgen van deeltijdcursussen. Hiervan werd vooral gebruik gemaakt door onderwijzers werkzaam in het lager onderwijs. Gedurende een groot deel van hun bestaan van 1912 tot hun incorporatie in het HBO in 1987 leverden de MO-opleidingen bijna de helft van de docenten in het voortgezet onderwijs. Daarmee bepaalden ze in kwantitatief en kwalitatief opzicht mede het beeld en de betekenis van het leraarschap en van het sterk expanderende onderwijs in de twintigste eeuw.

Dr. Jozef Vos is verbonden aan het Onderzoekinstituut voor Geschiedenis en Cultuur van de Universiteit Utrecht. Van zijn hand verschenen onder meer De spiegel van de volksziel (proefschrift, 1993), Democratisering van de schoonheid (geschiedenis van de kunstzinnige vorming, 1999) en Het doorgestreepte blijft te lezen (de Holocaust en de kunsten in Nederland, 2004).

Dr. Jos van der Linden was tot 2002 verbonden aan het Onderzoekinstituut voor Geschiedenis en Cultuur en is sindsdien fellow van het University College van de Universiteit Utrecht. Hij publiceerde onder meer Revolts against liberalism (proefschrift 1996) en Spaarbanken in Nederland 1817-1990 (co-auteur, 2001). Van der Linden werkte daarnaast gedurende een tiental jaren als recensent voor De Volkskrant.'