Nummer 33 van 175 genummerde exemplaren.
Tweetalige uitgave, vertaald en ingeleid door Sieds de Boer.
Utrecht, Stichting De Roos, 2009. Mooi toepasselijk stofomslag in de vorm van een envelop
Typografie in verschillende letters en kleuren, Frans op de linkerpagina's en Nederlands aan de rechterzijde.

Antoine Marie Joseph (Antonin) Artaud (Marseille, 4 september 1896 – Ivry-sur-Seine, 4 maart 1948) was een Frans avant-gardistisch toneelschrijver- en criticus, dichter, acteur en regisseur. Hij behoorde enige tijd tot de surrealisten.
Artaud, wiens vooruitstrevende ideeën tijdens zijn leven met onbegrip werden ontvangen, is vooral belangrijk als theoreticus van het vernieuwend theater. Hij wilde terug naar het mysteriespel om zodoende de oerangsten en oerdriften van de mens zichtbaar te maken, en pleitte voor een zogenaamd 'wreed theater', een schokkende en onthullende vorm van toneel. Een term om deze vorm van theater te duiden is le théâtre de la cruauté. Zijn manifest uit 1938, 'Le théâtre et son double', heeft grote invloed gehad op het avant-gardetheater na de Tweede Wereldoorlog. Artaud had invloed op theatermakers zoals Jean Genet, Eugène Ionesco en Samuel Beckett.
Theater van de wreedheid
In 1932 richtte Artaud "het theater van de wreedheid" op. Artaud liet door middel van fysieke trainingen zijn acteurs tot op de grens van de uitputting gaan. Hij liet de acteurs met elkaar vechten, rare geluiden maken. Zo wilde Artaud bereiken dat de acteur minder rationele controle had, en zo het spel vanuit zijn onderbewuste liet ontstaan. Deze technieken verwijzen duidelijk naar het surrealisme en de psychoanalyse van Freud. Toen zijn voorstelling Les Cenci in première ging, kraamden de acteurs enkel wartaal uit.

Jacques Rivière (15 juli 1886 - 14 februari 1925) was een Franse "man van letters" - een schrijver, criticus en redacteur die "een belangrijke kracht was in het intellectuele leven van Frankrijk in de periode onmiddellijk na de Eerste Wereldoorlog". Hij was redacteur van het tijdschrift La Nouvelle Revue Française (NRF) van 1919 tot aan zijn dood. Hij was invloedrijk bij het verkrijgen van een algemene publieke acceptatie van Marcel Proust als een belangrijke schrijver. Zijn vriend en zwager was Alain-Fournier (Henri Alban-Fournier), met wie hij een overvloedige correspondentie uitwisselde.