Nieuwstaat.

Wie in 2018 over de Markt te Maastricht loopt, kan zich nauwelijks voorstellen dat dit gebouw in de eerste jaren na de voltooiing (1664) helemaal geen toren had en dat kort na oplevering een losse houten toren aan de zuidzijde van het gebouw gewoon op straat stond met het net aangeschafte carillon erin. De eerste steen voor het nieuwe stadhuis werd gelegd op 21 juli 1659 en de eerste raadsvergadering vond plaats op 7 juli 1664, vijf jaar later. Het gebouw was ontworpen door architect en ‘Hollander’ Pieter Post en paste eigenlijk helemaal niet in de bestaande architectonische traditie van Maastricht, die was geënt op de architectuur van het Maasland, de zogeheten Maaslandse Renaissance, met zijn speklagen, hardstenen raamomlijstingen en hoge daken die parallel aan de straat verliepen.

Pas in 1684 werd de toren op het stadhuis gebouwd, overigens niet geheel volgens tekening, en werd er het carillon ingehangen. In 2014 werd het 350-jarig jubileum van het stadhuis gevierd en toen was eigenlijk ook het carillon jarig. Want hoewel het pas in 1668 door Maastricht werd aangekocht, was het al in 1664 in Amsterdam gegoten, door de gebroeders Hemony.

Dat feit nu was precies de aanleiding voor dit herinneringsboek.. Daarin is ook het geschiedverhaal van de toren van het stadhuis behandeld.

Het boek is een speciale publicatie met 154 kleurenfoto’s in hoge resolutie en beknopte teksten die niet de gehele geschiedenis in beeld van het Stadhuis brengt, maar vooral een volledig en aantrekkelijk beeld van de restauratie van 2016-2017.

Het onderhavige boek bestaat uit twee delen.

Het eerste deel omvat teksten en foto’s en een beeldverhaal van de restauratie en daarmee samenhangende zaken, zoals veel aandacht voor de interieur-stukken, die onlosmakelijk met het stadhuis verbonden zijn. Restauratiearchitect Maarten Fritz en Yvonne van Leer tekenden voor het restauratie-beeldverhaal, Angelique Friedrichs voor het verhaal over het onderzoek naar en de restauratie van het geschilderde interieur van het stadhuis, Frans Roebroeks voor het verhaal over het gerechtigheidstafereel, het belangrijkste schilderij van het stadhuis. Servé Minis schreef over de roerende erfgoedstukken en over het interieur van het stadhuis en Frank Steijns over het carillon.

Het tweede deel heeft de opzet van een koffietafelboek, met mooie, pagina vullende foto’s, het merendeel recent gemaakt.

Tenslotte moet nog gewag worden gemaakt van een bonus, die u achter in het boek kunt vinden; want bij een boek over het stadhuiscarillon moet natuurlijk ook muziek bij. Stadsbeiaardier Frank Steijns heeft speciaal voor deze uitgave enkele nieuwe opnames gemaakt en verschillende historische opnames gezocht gespeeld door zijn vader stadsbeiaardier Mathieu Steijns.