Samenvatting
Gerrit Komrij verbaast, betovert en bespot door zijn duivelse schrijfkunst, zijn kennis van zaken en zijn brandschattende meningen. Vanaf zijn literatuurkritieken in Daar is het gat van de deur (1974) tot aan zijn kunstcatalogus Kijken is bekeken worden. Uit de kelders van het Stedelijk (1996) geeft hij zijn eigenzinnige visie op al wat hem onder ogen komt.De reikwijdte van zijn oeuvre is ongekend. Of het nu om religie, televisie of architectuur gaat, om de zegeningen en tekortkomingen van de sociaal-economische welvaartsstaat, literatuur, beeldende kunst, feminisme of Scientology, Komrij acht geen onderwerp te hoog of te laag voor zijn belangstelling. En er is geen openbaar persoon veilig voor zijn gal. Het leverde hem de P.C. Hooftprijs 1993 op.In Pek en zwavel, een bundeling van zijn beste stukken, komen alle facetten van zijn werk aan bod. Zijn felste scheldkanonnades, zijn briljantste analyses, zijn ultieme spotlust. Een overzicht voor wie het spervuur van boeken niet bijhield. Een introductie voor wie de functie van de drol in de architectuur niet kent, niet weet hoe gezellig Wim Kok is of wil weten waarom Harry Mulisch geen echt groot schrijver is.'De treurbuis, de Hema-intellectuelen, het regentendom, de moderne architectuur, de feministische gleuvenbrigade , open-deuren-intrappers ofwel Cultuurfilosofen, het gilde der zondagsdichters - als Komrij er zijn boze, satirische blik op werpt versteent dit alles onmiddellijk om vervolgens in gruzelementen uiteen te vallen.' - Ad Fransen in HP / De Tijd -'Gerrit Komrij kan alles.' - Rudy Kousbroek in NRC Handelsblad-'De Florence Nightingale van de Nederlandse literatuur' - Arjan Peters in de Vólkskrant
schreef ook ; Het schip de wanhoop- gedichten 1964 - 1979