Het jeugdstrafrecht wordt vandaag de dag gedomineerd door termen als 'effectiviteit', 'recidivevermindering' en 'harde aanpak'. Veel kinderen en jongeren zitten opgesloten. Tegelijkertijd zoekt men naar een passende pedagogische reactie op jeugdcriminaliteit. Bemiddeling tussen daders en slachtoffers kan een logisch antwoord zijn. Uit verhalen van jongeren blijkt dat ze open staan voor een herstelrechtelijke aanpak. Ze leren van hun fouten door verantwoordelijkheid te nemen en het gesprek met het slachtoffer aan te gaan.

Een analyse van (jeugd)herstelrecht, internationale beginselen en een kijkje over de grenzen (onder andere in Nieuw-Zeeland en België) geeft aanleiding tot aanpassingen van Nederlands recht en beleid. Internationale verdragen en Europese richtlijnen, waarin mensenrechten en kinderrechten centraal staan, stellen immers dat een herstelrechtelijke afdoening van jeugdcriminaliteit de voorkeur heeft boven strafrechtelijke reacties. De overheid dient een coherente visie te ontwikkelen omtrent herstelrecht voor minderjarigen. Dit proefschrift biedt concrete voorstellen om herstel in het hart van het jeugdstrafrecht op te nemen. Van preventie tot in detentie. Met een kerntaak voor de officier van justitie en inbedding in de Veiligheidshuizen.

Herstelrecht, een kinderrecht is geschikt voor kinderrechters, officieren van justitie, beleidsmakers, wetenschappers, studenten, professionals en eenieder met interesse in nieuwe vormen van conflicthantering.

Annemieke Wolthuis is sinds 2007 als onderzoeker verbonden aan de faculteit Rechtswetenschappen van de Open Universiteit en aan het Verwey-Jonker Instituut. Zij is tevens redactielid van het Tijdschrift voor Herstelrecht en bestuurslid van het European Forum for Restorative Justice.