De bestudering van 'Algemene Didactiek' zal ongetwijfeld vragen opgeroepen hebben, die in een 'Pedagogische Psychologie van de middelbare scholier' beantwoord moesten worden. Het is immers bijzonder moeilijk om met didactische kennis gewapend de klas succesvol te hanteren, wanneer men geen verantwoord inzicht heeft in de eigen geaardheid van de middelbare scholier en wel in de verschillende pedagogische situaties. De leraren moeten vertrouwd zijn met zijn leefwereld, met zijn denken en voelen, met zijn innerlijk antwoord op de hedendaagse realiteit. Staan zij er buiten, dan zal er van een vruchtbare communicatie nauwelijks sprake kunnen zijn. Het thema, dat in dit werk wordt ontwikkeld, is dus de leerling in zijn totaliteit. Het houdt zich niet bezig met vraagstukken, die de 'Pedagogische psychologie van de middelbare schoolleeftijd' van Prof.Dr. M.J. Langeveld beheersen, het wil zich niet in de plaats van dit standaardwerk stellen. Men zou dit boek een aanvulling kunnen noemen, een poging om aan de middelbare scholier in zijn dagelijks leven meer nabij te komen. Door deze opzet is de 'Pedagogische Psychologie van de middelbare scholier' voor de ouders een belangrijke informatiebron geworden. Zij zullen met vreugde constateren, dat veel onduidelijks in het gedrag van hun oudere kinderen doorzichtig is geworden.
In de eerst vier hoofdstukken zoekt de schrijver naar de plaatsbepaling van een pedagogische psychologie en naar de methoden van pedagogisch onderzoek. Deze hoofdstukken zijn van meer theoretisch belang, maar zij mogen in een boek, dat wetenschappelijk verantwoorde kennis wil overdragen, niet ontbreken.